هر کشور با ترکیبی از رنگهای مختلف، نمادی منحصر به فرد برای خود و مردمش ساخته است که به عنوان هویت آن کشور به شمار میرود. اما واقعا پشت این انتخاب رنگها مفهومی پنهان است یا مردم هر کشور به طور تصادفی آنها را کنار هم قرار دادهاند؟
قرمز نماد خون ریخته شده افراد در مسیر استقلال غنا، زرد نشاندهندهی ثروت معادن این کشور، سبز سمبل جنگلهای انبوه و ثروت طبیعی و ستارهی سیاه نشان دهندهی رستگاری آفریقا است.
پرچم مالزی حاوی ۱۳ خط قرمز و سفید به نمایندگی ۱۳ ایالت رسمی این کشور و دولت فدرال آن است. هلال زرد روی آن نیز نماد اسلام، دین رسمی مالزی است.
پرچم دانمارک نشاندهندهی مسیحیت است و گفته میشود دیگر کشورهای نوردیک (سوئد، نروژ، فنلاند و ایسلند) نیز با الهام گیری از این پرچم، سبک پرچم خود را انتخاب کردهاند. این پرچم که از سال ۱۲۱۹ میلادی تا کنون مورد استفاده قرار گرفته شده است، قدیمیترین پرچم جهان است.
این پرچم که به دلیل جایگیری نامتعارف دایرهی قرمز آن نشان دهندهی سرسبزی بنگلادش و خون کشته شدگان استقلال این کشور است. دایرهی قرمز که از عمد کمی به سمت چپ مایل است تا هنگام به اهتزاز در آمدن، وسط پرچم دیده شود، نشان دهندهی طلوع خورشید بنگال است.
پرچم موزامبیک به داشتن طرح اسلحه Ak-47 مشهور است که جنگهای خونین کشور برای استقلال را یادآور میشود. کتاب باز نماد اهمیت تحصیل، بیل کج نشان دهندهی کشاورزی قوی و ستاره نماد مارکسیسم و انترناسیونالیسم است.
یکی از معدود پرچمهای آفریقا است که نه از رنگهای پان آفریقایی استفاده میکند و نه از نمادهای احزاب سیاسی. رنگهای پرچم با رنگهای نماد این کشور یکسان است. آبی نماد آب و رنگهای سفید و سیاه نماد یکپارچگی نژادی و هم چنین الهام گرفته از گورخر، حیوان ملی بوتسوانا است.
نوار طلایی نماد شنهای طلایی سواحل جزیره، آبی اقیانوسی نشاندهندهی دریای کارائیب اطراف این جزیره است. سیاه تداعی کنندهی قدرت و توان مردم باهاما و مثلث نماد میل و اشتیاق مردم برای استفاده بهینه از منابع طبیعی باهاما است.